سرخی ماه چشمانم را غرق در اشک میکند...

اشک هایمان سرازیر است...

آسمان را ورق می زنم...

طرح ها و رنگ های مختلف...

گاهی هیچ مرزی بین هیچ دنیا و موجوداتی نیست...

بعضی نوشته ها و احساسات تنها مربوط به ماهیت خاصی نیست...

همیشه بوده و هست ...میان تمام موجودات...

سکوت میکنم ...به احترام تمام لحظه هایم...

می خواهم از محکومیت هایم بگویم...

من محکوم به موجود شب شدم...

ممکنه یه سری از مطالب نویسنده ش خودم نباشم ولیدر این صورت

حتما نام نویسنده مطلب نوشته میشه...

فکر می کنم کمک گرفتن از احساسات و نوشته های اطرافیان و دوستانم

می تونه وبلاگمو کامل کنه...

البته اکثر پست ها و مطالب نوشته های خودمه...

من همان دختری هستم...

که به تو چشم دوخته بودم...

در همان لحظه ی اول...

عاشق و شیفته بودم...

هر نگاهت هر کلامت...

هر سکوت بی نوایت

من که مجذوب صدایت...

من که مجذوب هوایت...

نفسی تازه بیفزا...

دری تازه بگشای...

تو آن نگاه سردت...

تو آن لبخند تلخ ات...

دل من را تو چگونه برو بودی؟!

تو چگونه دل من را آشفته نمودی؟

بی خبر از دل خستم...

تو به من دل سپردی؟!!

...

miss._.poet

آرام قدم بردار...

اینجا هیولایی خوابیده...!

آرام قدم بردار...

که این جا با هر صدایی...

جهنم زنده می شود...!

آرام قدم بردار...

این جا مردگان خفته اند...

این جا کسانی اند که...

به خون تو تشنه اند...!!

م.م