جالبه ! پایبند بودنم به نیمه ی پر لیوان و غرق شدنم در نیمه خالی !

یخ زدگی...تاریکی...درندگی...سیاهی...و...

کلماتی که آنقدر تکرار و تکرار و تکرار کردیم که خودمان هم بهشان

ایمان آوردیم...! ایمان آوردیم شب و موجودش یعنی همین...!!

هیچ کس هم حق اعتراض ندارد...!

تا کی قرار است  محکوم کنیم ؟ تا کی قرار است در نیمه ی 

خالی غرق شویم ؟

چه کسی می گوید شب یعنی نماد وحشت...تاریکی

محض...سرما...سایه های سرگردان...؟؟

ندیدن ماه و ستارگان و جیرجیرک ها و سکوت تسکین بخشش واقعا 

چشمان کوری را میخواهد!

بیاییم دست برداریم...ما حق محکوم کردن  نداریم....